W podatku dochodowym (PIT) rezydenci jak i nierezydenci tak samo opodatkowują swoje przychody (dochody) z wynajmu mieszkań położonych w Polsce. Nie ma znaczenia czy nierezydent ma polskie obywatelstwo czy też innego kraju.
Natomiast brak stałego miejsca zamieszkania w Polsce ma bardzo duże znaczenie na gruncie podatku VAT.
Jak nierezydent wynajmując mieszkanie w Polsce powinien rozliczyć PIT?
Właściciel mieszkania położonego w Polsce, który na stałe mieszka za granicą, jest obwiązany do rozliczenia w Polsce przychodów (dochodów) z wynajmu takiej nieruchomości. W takiej sytuacji stosuje takie same zasady opodatkowania jakie stosują polscy rezydenci.
Zatem w 2022 r. może wybrać opodatkowanie prywatnego najmu:
a) na zasadach ogólnych tj. według skali podatkowej,
b) ryczałtem od najmu 8,5% i 12,5%.
Natomiast od 2023 r. będzie mógł opodatkować przychody z najmu wyłącznie ryczałtem.
Przy odpowiednich zapisach w umowie ryczałt można rozliczać tylko od wpłaty od najemcy (najemców) po pomniejszeniu o media i opłaty do wspólnoty/spółdzielni.
Pewną komplikacją może być fakt, że osoby przyjeżdzające do Polski mogą nie posiadać numeru PESEL. Aby móc rozliczyć się z podatku PIT od wynajmowanej nieruchomości muszą jednak wystąpić o numer PESEL. Po 2 lipca 2021 r. osoby takie nie mogą posługiwać się numerem NIP.
Dlaczego brak stałego miejsca zamieszkania w Polsce ma bardzo duże znaczenie na gruncie podatku VAT?
Zgodnie z ustawową definicją podatnikiem na gruncie podatku od towarów i usług jest m.in. osoba fizyczna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Natomiast wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy VAT jest również wykorzystywanie towarów:
- w celu zarobkowym,
- w sposób ciągły.
Stąd organy podatkowe uznają, że już wynajem pierwszego mieszkania spełnia definicję prowadzenia działalności gospodarczej na gruncie podatku od towarów i usług, ponieważ wynajmujący otrzymuje czynsz (zatem wynajem ma charakter zarobkowy) i wynajmuje mieszkanie przez dłuższy okres czasu (wykorzystujemy mieszkanie w sposób ciągły).
Nie jest to "nowe" stanowisko organów podatkowych. Organy podatkowe już od szeregu lat uznają, że od pierwszego mieszkania wynajem spełnia definicję działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT. Poniżej podaję dwie przykładowe interpretacje indywidualne z 2014 r. i 2019 r.
"Charakter usług najmu wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ww. art. 15 ust. 2 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy przedmiot najmu stanowi własność prywatną. Wskazać należy również, że w okolicznościach, w których właściciel majątku wykorzystuje go w sposób ciągły do celów zarobkowych przesądza o tym, iż majątek nie jest majątkiem prywatnym. Zatem, nie można uznać aby świadczenie usług najmu było czynnością z zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, Wnioskodawca wynajmując prywatny lokal działa w charakterze podatnika podatku VAT, gdyż czynność ta wyczerpuje znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT." interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 stycznia 2014 r. sygn. IPTPP4/443-777/13-2/UNR.
"Świadczenie usług najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych Z kolei zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe." - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 stycznia 2019 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.610.2018.1.JKU.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że inaczej sytuacja wygląda na gruncie podatku PIT. Na gruncie podatku dochodowego wynajem kilku mieszkań jest "prywatnym najmem", z uwagi na inną definicję prowadzenia działalności gospodarczej. Na gruncie PIT wymaga się dodatkowo, aby działalność gospodarcza była zorganizowana. Aby pomóc lepiej zrozumieć różnice wynikające z odmiennego zdefiniowania działalności gospodarczej, poniżej przedstawiam interpretacje indywidualne wydane na gruncie podatku dochodowego podkreślające brak zorganizowania wynajmu kilku mieszkań jako wykluczającą z profesjonalnego wynajmu:
"Jeżeli w istocie nie będzie Pan wynajmował mieszkań w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej (a więc przyjmując, że wynajem nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły), to przychody uzyskiwane z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako tzw. najem prywatny." - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2018 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.497.2018.2.PSZ.
"Sprzedał Pan dom w Norwegii, a z uzyskanych środków zakupił lokale mieszkalne, które następnie ma Pan zamiar oddać w najem. Obecnie zakupił Pan pięć mieszkań, z których jedno jest już wynajmowane. Z tego tytułu opłaca Pan podatek przy zastosowaniu 8,5% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Pozostałe lokale w tej chwili są przez Pana remontowane, by także docelowo je wynajmować. Czynności wynajmu lokali mieszkalnych, o których mowa we wniosku będą przez Pana wykonywane w sposób zarobkowy, ale bez cech zorganizowania i ciągłości. Zatem, skoro jak wskazano we wniosku przychody Pana nie przekroczą 100.000 zł - to z tytułu przychodów osiąganych z najmu będzie mógł Pan opłacać ryczałt w wysokości 8,5% o czym stanowi art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy." - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2018 r. sygn. 0115-KDIT3.4011.497.2018.2.PSZ.
Podsumowując osoby fizyczne wynajmujące prywatnie nieruchomości nie prowadzące działalności gospodarczej zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskują (praktycznie zawsze) status podatników podatku od towarów i usług (VAT).
Potwierdzeniem tego rozróżnienia definicji "działalności gospodarczej" występującej na gruncie podatku VAT i PIT może być poniższa interpretacja:
"Najem jako usługa (...) wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, bez względu na to czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych." - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. ILPP1/443-1103/11-2/NS.
Okoliczność, że wynajmujesz mieszkania (pierwsze lub kolejne) nie oznacza, że masz zaległość w podatku VAT. Zazwyczaj właściciele wynajmujący mieszkania korzystają ze zwolnień na gruncie podatku VAT, co czasem jest mylnie interpretowane, że nie są podatnikami podatku VAT, a ich wynajem nie podlega pod ustawę VAT.
Najważniejszym rodzajem zwolnienia dla osób wynajmujących mieszkania jest zwolnienie dla drobnych przedsiębiorców, zwane też "podmiotowym" (art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT). Zwolnienia podmiotowe mają charakter automatyczny, co oznacza, że wynajmujący, który chce z nich skorzystać, nie musi tego nigdzie zgłaszać. Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika (wynajmującego) rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie działalności gospodarczej (wynajmu), jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzenia działalności gospodarczej (wynajmu) w roku kalendarzowym, kwoty 200.000 zł. Limit ten odpowiada osiąganiu wpłat z tytułu umowy najmu na poziomie 16.666 zł miesięcznie. Jeżeli więc podatnik rozpoczyna wynajem od 1 lipca, wówczas kwotą graniczną w pierwszym roku jest nie 200 000 zł, ale kwota ok. 100 000 zł (do końca roku pozostało 6 miesięcy, a zatem należy zastosować 1/2 podstawowej wartości z limitu.
Oprócz zwolnienia dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą (wynajem) w danym roku jest osobne zwolnienie dla osób kontynuujących działalność gospodarczą (wynajem) w kolejnych latach.
W przypadku osób kontynuujących wynajem w kolejnych latach zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez takiego podatnika (wynajmującego):
- jeżeli w poprzednim roku podatkowym jego wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie kwoty 200.000 zł oraz
- jeżeli w roku bieżącym wartość sprzedaży zwolnionej od podatku nie przekroczy kwotę 200.000 zł.
W przypadku polskich rezydentów fakt, że osoby fizyczne wynajmujące prywatnie nieruchomości uzyskują (praktycznie zawsze) status podatników podatku od towarów i usług (VAT) nie ma takiego znaczenia, ponieważ mogą oni korzystać ze zwolnienia z VAT dla drobnych przedsiębiorców (do 200 000 zł obrotu).
Zwolnienie dla drobnych przedsiębiorców nie przysługuje jednak osobom zamieszkałym poza Polską. Oznacza to, że czynności wykonywane przez nich od razu podlegają opodatkowaniu VAT (wykluczenie prawa do zwolnienia wynika z art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy VAT).
"Wnioskodawczyni wskazała, że mieszka i prowadzi biuro projektowe w Irlandii. Tam też jest rezydentem podatkowym. W Polsce Wnioskodawczyni wynajmuje jedną nieruchomość na cele mieszkaniowe. Wynajem świadczy jako tzw. "wynajem prywatny". Zatem Wnioskodawczyni nie może korzystać ze zwolnienia od podatku o którym mowa w art. 113 ustawy gdyż na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy, zwolnienie wynikające z art. 113 ustawy nie znajduje zastosowanie do podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju." - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 października 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.399.2018.2.WH.
Zwolnienie dla drobnych przedsiębiorców przysługuje tylko raz w kraju siedziby (zamieszkania). Zatem, gdy przykładowo ktoś mieszka w Wielkiej Brytanii ma prawo do zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców tylko w Wielkiej Brytanii.
"Sam fakt położenia nieruchomości na terenie Polski, z których skarżąca uzyskuje dochody, czy przyjazdy do Polski kilka razy w roku w celach związanych z najmem oraz ogólne powoływanie się przez skarżącą na to, że posiada lokal w Polsce do celów spotkań z najemcami nie może świadczyć o tym, że siedziba działalności gospodarczej skarżącej znajduje się w Polsce." - wyrok NSA z dnia 14 września 2018 r. sygn. I FSK 1776/16
Czy zatem będąc nierezydentem wynajmując mieszkanie w Polsce muszę zarejestrować się dla celów podatku VAT w Polsce, wystawiać faktury, składać JPK_VAT i deklaracje?
Nie koniecznie. Nie mając prawa do zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców można pozostać podatnikiem VAT zwolnionym. Podatnik VAT zwolniony nie musi się rejestrować jako podatnik VAT, nie ma obowiązku rozliczenia podatku z urzędem skarbowym, ponieważ jego sprzedaż w całości korzysta ze zwolnienia, nie musi on wystawiać faktur z wyjątkiem, że musi je wystawić na żądanie nabywcy wykazując sprzedaż zwolnioną z podatku.
Status podatnika VAT zwolnionego mają:
a) podatnicy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy VAT (zwolnienie dla drobnych przedsiębiorców, które nie przysługuje nierezydentom) oraz
b) podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy VAT (zwolnione przedmiotowo).
Zatem mimo braku możliwości skorzystania ze zwolnienia dla drobnych przedsiębiorców można utrzymać status podatnika VAT zwolnionego wykonując wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo z podatku VAT. Zwolnienie przedmiotowe to zwolnienie dotyczące konkretnego stanu faktycznego lub prawnego.
Potwierdzają to również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych.
"Mimo, że Wnioskodawca w związku z przekroczeniem kwoty 150.000 zł z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego w 2015 r. utracił prawo do zwolnienia podmiotowego, to mając na względzie powołany art. 96 ust. 3 - o ile nie będzie dokonywał innych niż zwolnione dostaw towarów czy świadczenia usług - nie ma obowiązku dokonania rejestracji dla celów rozliczania podatku od towarów i usług. Podobnie - przy założeniu, że Wnioskodawca będzie dokonywał jedynie opisane transakcje dostaw lokali mieszkalnych zwolnionych od podatku - nie ma obowiązku prowadzenia pełnej ewidencji sprzedaży w myśl art. 109 ust. 3. Konsekwentnie nie wystąpi w takiej sytuacji obowiązek składania deklaracji dla celów podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy." - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 lutego 2017 r. sygn. 0461-ITPP1.4512.970.2016.1.RH
Przykładowo będziemy wykonywać wyłącznie zwolnione przedmiotowo dostawy towarów i świadczenie usług, gdy wynajmujemy mieszkania na cele mieszkalne, a media są wliczone w czynsz lub najemca sam podpisał umowy z dostawcami wszystkich mediów (zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT).
Jeżeli:
a) umowy z dostawcami mediów są podpisane bezpośrednio przez wynajmującego jak prąd czy gaz lub
b) wynajmujący ponosi do wspólnoty mieszkaniowej opłaty np. z tytułu centralnego ogrzewania, ciepłej wody, zimnej wody, odprowadzenia ścieków,
- i obciąża tymi opłatami najemcę to może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.
Kiedy wynajmując mieszkanie nie można skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT lub na podstawie § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia?
W przypadku świadczenia usług najmu garażu, miejsca postojowego, lokalu użytkowego nie jest spełniona przesłanka stanowiąca o charakterze wynajmowanej nieruchomości - wynajmowany jest lokal niemieszkalny. W takiej sytuacji najem podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej 23%.
Właściciel lokalu mieszkalnego, który na ogół wynajmuje je na cele mieszkaniowe, może skusić się na ofertę jednej z firm. W takiej sytuacji, gdy właściciel podpisze z firmą umowę wynajmu mieszkania, które przeznaczy je na cele biurowe to taki najem podlega opodatkowaniu stawką podstawową 23%. Również, gdy firma przeznaczany takie mieszkanie dla zamieszkania/zakwaterowania swoich pracowników to taki najem podlega opodatkowaniu stawką 23%.
Również nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT dostawa mediów wg. liczników w budynkach znajdujących się w zasobach spółdzielni mieszkaniowych. W takiej sytuacji wynajmujący powinien osobno opodatkować dostawy mediów według właściwych stawek tj.
- opłata za zużycie wody i odprowadzenie ścieków - 8%,
- pozostałe opłaty jak prąd, gaz, ogrzewanie, woda ciepła - 23%.
Poniżej przedstawiłem bardziej szczegółowe zasady.
Kiedy nierezydent wynajmując mieszkanie nie musi rozliczyć podatku VAT w Polsce?
Nierezydent nie ma obowiązków rozliczania podatku VAT w Polsce, w przypadku gdy wynajmuje mieszkanie na cele mieszkalne (art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT). Nie może to być zatem wynajem mieszkania np. na gabinet, biuro czy kancelarię.
W sytuacji gdy mieszkanie wynajmowane jest na cele mieszkalne (np. rodzinie) media mogą być wliczone w czynsz lub najemca sam powinien podpisać umowy z dostawcami wszystkich mediów. Jeżeli wynajmujący (nierezydent) ma podpisane umowy z dostawcami mediów i obciąża tymi mediami najemcę to również nie ma obowiązku rozliczenia podatku VAT w Polsce, o ile mieszkanie stanowi odrębną własność tj. wchodzi w skład wspólnoty mieszkaniowej (§ 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia MF z 20.12.2013 r.).
W takiej sytuacji wynajmujący (nierezydent) jest tzw. podatnikiem VAT zwolnionym. Oznacza to, że:
1. Nie ma on obowiązku rozliczenia podatku z urzędem skarbowym, ponieważ jego sprzedaż w całości korzysta ze zwolnienia przedmiotowego.
2. Nie ma on obowiązku składania comiesięcznych lub cokwartalnych deklaracji i ewidencji VAT (co do zasady).
3. Nie musi on wystawiać faktur z wyjątkiem, że musi je wystawić na żądanie nabywcy wykazując sprzedaż zwolnioną z podatku.
4. Nie ma on obowiązku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego jako podatnik VAT. Natomiast może dokonać dobrowolnego zgłoszenia.
Kiedy nierezydent wynajmując mieszkanie musi rozliczyć podatku VAT w Polsce?
Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów 8 października 2021 r. sygn. PT1.8101.1.2021 usługa wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym (np. lokalu mieszkalnego) na rzecz podmiotu gospodarczego, który wykorzystuje wynajmowaną nieruchomość na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, np. podnajmuje tę nieruchomość innym podmiotom na cele mieszkaniowe, podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT (23%).
Zgodnie z powyższym w sytuacji, gdy nierezydent podpisze umowę z firmą zarządzającą:
- może korzystać ze zwolnienia z VAT lub
- może być obowiązany zarejestrować się jako podatnik VAT i doliczania VAT według według stawki 23%.
Kiedy nierezydent może korzystać ze zwolnienia a kiedy musi doliczać VAT zależy od treści umowy z firmą zarządzającą.
Gdy firma zarządzająca jest pełnomocnikiem nierezydenta (firma zarządzająca podpisuje umowę z najemcą w imieniu i na rzecz nierezydenta) to nierezydent jest stroną umowy z najemcą. W takiej sytuacji umowa zawarta jest pomiędzy nierezydentem a najemcą. Jednocześnie firma zarządzająca na podstawie osobnej umowy o zarządzanie obciąża nierezydenta swoim wynagrodzeniem (prowizją). Nierezydent nie ma wtedy obowiązków doliczania podatku VAT w Polsce, o ile najemcą są osoby fizyczne (np. rodzina).
Często jednak mimo udzielenia pełnomocnictw firmie zarządzającej z zawieranych umów z najemcami wynik, że stroną tej umowy jest firma zarządzająca, która działa we własnym imieniu. Na umowie z najemcą nie ma danych nierezydenta, ani wskazania, że firma zarządzająca działa jako pełnomocnik nierezydenta. W takiej sytuacji zastosowanie znajduje stanowisko Ministra Finansów z przywołanej interpretacji ogólnej. Nierezydent wynajmuje mieszkanie firmie zarządzającej doliczając podatek VAT według stawki 23%, a firma zarządzająca wynajmuje mieszkanie najemcą (np. rodzinie) korzystając ze zwolnienia z podatku VAT.
Podsumowując nierezydent, aby nie musiał się rejestrować do celów VAT w Polsce i rozliczać podatek VAT musi zawrzeć umowy bezpośrednio z najemcami (osobami fizycznymi). Umowę może podpisać osobiście lub przez pełnomocnika. Ważne jednak, żeby występowała jako wynajmujący w umowie (umowa może być podpisana przez pełnomocnika działającego w jego imieniu i bezpośrednio na jego rzecz).
W sytuacji, gdy w umowie jako wynajmujący występuje firma zarządzająca to ona jest stroną dla najemcy. Dlatego nierezydent nie ma prawa wystawić fv na rzecz najemców, których de facto nie zna i nie łączy go z nimi żaden stosunek umowny. W takiej sytuacji nierezydent powinien wystawiać FV na firmę zarządzającą doliczając 23% podatek VAT - co jest oczywiście mniej korzystne.
Czy wynajmując mieszkanie firmie może ona rozliczyć VAT za mnie?
Zgodnie z zasadą ogólną podmiot dokonujący czynności podlegającej opodatkowaniu (wynajmujący) obowiązany jest do rozliczenia VAT z tego tytułu. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy do rozliczenia podatku zobowiązany jest nabywca (najemca). Taka sytuacja nazywa się importem usług.
Gdy najemcą (usługobiorcą) jest firma z Polski posiada ona w Polsce siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej - spełnia warunki tzw. importu usług.
Natomiast wynajmujący (usługodawca) nie może posiadać w Polsce siedziby (stałego miejsca zamieszkania) ani stałego miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie może być zarejestrowany jako podatnik VAT czynny lub podatnik VAT zwolniony.
O ile nie ma wątpliwości, że nierezydent nie ma w Polsce siedziby (stałego miejsca zamieszkania) to można spotkać sprzeczne stanowiska organów podatkowych czy taki wynajmujący (nierezydent) nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
"Wynajmujący jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej - jest rezydentem Stanów Zjednoczonych. (?) Wnioskodawca (usługodawca) jest osobą fizyczną nieposiadającą siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, która nie jest zarejestrowana zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy. Jednocześnie Najemca (usługobiorca) jest spółką z o.o. prowadzącą działalność gospodarczą w Polsce zarejestrowaną w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Zatem w analizowanym przypadku Najemca opodatkowuje na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, nabywane od Wnioskodawcy usługi najmu zgodnie z obowiązującymi w Polsce przepisami prawa podatkowego, rozpoznając import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie rozlicza podatku od świadczonych usług najmu. W konsekwencji, Wnioskodawca nie dokonując żadnych innych czynności podlegających na podstawie art. 5 ustawy opodatkowaniu poza wskazanymi usługami najmu, w stosunku do których podatnikiem rozliczającym podatek od towarów i usług jest podatnik, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy nie ma obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy." - interpretacja indywidualna z dnia 3 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.755.2019.2.PC
"Jak wskazano w opisie sprawy Wnioskodawca kupił w Polsce nieruchomości które wynajmuje na długie okresy czasu. Zatem Wnioskodawca w sposób zorganizowany oraz ciągły prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca dysponuje odpowiednią strukturą charakteryzującą się pewnym poziomem stałości, bowiem zasoby w postaci posiadanych nieruchomości pozwalają na prowadzenie bieżącej działalności polegającej na najmie nieruchomości z tego miejsca w sposób permanentny. Jednocześnie zauważyć należy, że do prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę polegającej na wynajmie posiadanych nieruchomości nie jest potrzebne posiadanie stałej osobowej struktury w klasycznym rozumieniu. Wnioskodawca nie musi zatrudniać pracowników w Polsce. Charakter wykonywanej działalności nie wymaga zaplecza personalnego, co skutkuje tym, że Wnioskodawca jest w stanie jednoosobowo w oparciu o posiadane nieruchomości prowadzić działalność polegającą na najmie. Wobec tego należy uznać, że Wnioskodawca posiada na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie są spełnione warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy. W konsekwencji rozliczenia podatku od przedmiotowych usług nie powinni dokonywać usługobiorcy tj. najemcy na zasadzie importu usług lecz Wnioskodawca." - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 lutego 2021 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.939.2020.2.ASY
Podsumowując w sytuacji, gdy najemcą jest firma są wątpliwości czy podatnikiem z tytułu ww. usług w drodze wyjątku może być nabywca (najemca), a nie jak wynika z opisanych powyżej zasad ogólnych usługodawca (wynajmujący).
Aby uniknąć wszelkich wątpliwości interpretacyjnych nierezydent może zawsze zarejestrować się do celów VAT w Polsce. W tej sytuacji nie będzie wątpliwości, że to nierezydent powinien rozliczać VAT. W tej sytuacji będzie jednoznaczne, że nie będzie można korzystać już z "importu usług" - od daty jego zarejestrowania.
Marcin Szymocha
Doradca podatkowy (nr wpisu 12870)
Jesteś zainteresowany/a konsultacją? Zapraszam do kontaktu.